- μικρόπους
- μικρόπους και ποιητ. τ. αρσ. μικρόπος, -ουν (Μ)αυτός που έχει μικρά πόδια, μικροπόδαρος, κοντοπόδαρος.[ΕΤΥΜΟΛ. < μικρ(ο)-* + πούς (πρβλ. μεγαλό-πους)].
Dictionary of Greek. 2013.
μικρόπους
Look at other dictionaries:
μικρ(ο)- — (ΑΜ μικρ[ο]) τύπος «σύνθετου υποκοριστικού» (πρβλ. λιγο , χαμο , υπο κ.ά.) που ανάγεται στο επίθ. μικρός*. Δηλώνει σμίκρυνση ή υποκορισμό τής σημ. τού β συνθετικού, ενώ χρησιμοποιείται και για να προσδώσει μειωτική σημ. στο β συνθετικό (πρβλ.… … Dictionary of Greek
πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… … Dictionary of Greek
